بیماری سوختگی باکتریایی گردو

عامل این بیماری باکتری Xanthomonas Campestris PV.juglandis می باشد در مناطقی که کشت تجارتی گردو ایرانی وجود دارد این بیماری مشاهده می شود. سایر گونه های گردو نیز مورد حمله این بیماری قرار می گیرند . لکه های نکروتیک ، سیاه روی برگها ، سر شاخه های سبز و میوه های جوان از علائم مشخصه این بیماری می باشد. در اثر خسارت این بیماری تعدادی از گردوها قبل از رسیدن از درخت می افتند.

  پوست و مغز گردو در مرحله رشد کامل در اثر آلودگی به این باکتری کم و بیش سیاه شده و فاسد می شود. شانکر های این باکتری را می توان روی شاخه های جوان و بزرگ مشاهده نمود. عامل بیماری در جوانه های در خواب و در حال نمو و گل های نر زمستان گذرانی می کند و از طریق آنها ، برگها را در بهار آلوده می سازد. باکتری توسط پخش قطرات آب باران از روی شاخه و برگهای آلوده انتشار می یابد. و در اواخر فصل میوه گردو و جوانه های در حال نمو و گل های نر را آلوده می سازد. در آب و هوای بارانی مخصوصا" در طی و بعد از گلدهی بلایت باکتریایی گردو مخرب ترین بیماری این درخت است. با توجه به شرایط آب و هوا ، این بیماری را می توان با سمپاشی ترکیبات مسی کنترل نمود. در سال های کم باران دفعات سمپاشی کاهش می یابد . در فصول پر باران سه بار سمپاشی قبل از شکوفه دهی به منظور به حداقل رساندن مایه تلقیح توصیه می شود. گل های ماده به این بیماری بسیار حساس هستند و در صورت آلوده شدن گل های نر ، انتشار بعدی باکتری از طریق گرده های آلوده انجام می شود. سمپاشی هنگام گلدهی و بعد از گلدهی بایستی حدود 3 هفته ادامه یابد.
اگر احتمال تدوام بارندگی وجود داشته باشد سمپاشی های دیگر ممکن است هنگام بزرگ شدن گردو لازم گردد . برخی ارقام مقاوم گردو نسبت به بیماری وجود دارد.